UYAN
Her düzenlere uyan, ey insanlar.
Uyan be uyan, uyuduğun yeter. Körelsin artık kapkara vicdanlar. Uyan be uyan, uyuduğun yeter. Düşün bir defa boş olan dünyayı, Tavanı delik çatısız binayı, Kendine dön, unutma sen Mevlayı. Uyan be uyan, uyuduğun yeter. Seç artık kendin iyiyi kötüyü, Bakarak maziye yaşa atiyi, Kop, unut düşünme sen bu batıyı, Uyan be uyan, uyuduğun yeter. Uyanınca gaflet denen rüyadan, Elini çekersin sen bu dünyadan. Doğruyu unutup uyduğun yalan. Uyan be uyan, uyuduğun yeter. Mehmet söyledi, bildiğini dedi. Yeter Mehmet, yorma artık kendini. O da beni kaval gibi dinledi. Uyan be uyan, uyuduğun yeter. MEHMET İNANKIL 31.01.1997 Fransa |