SABAHIN NURUNDA
Kalktım huzur’a yine ama sensiz!
Yüzümde sevinç Kalbimde rehavet, Seni diledim Rabbimden İçten içe /kalpten kalbe Olmasanda ruhum senle, Hava karanlık heryer sessiz Bu kalp niye sensiz! İsyanım yok buruk biraz kalbim Oda olur imtihan dünyası burası, Taşdan duvar dört yanı sıralı Her yerde sen her yerde hıyâlin, Tan yeri ağırmak üzere sarımsı Yürür araçlar hedefe karışlı Yine sen karşımda sevinçli, Ulaştım sana Can yoldaş ulaştım Bilmediğin kadar sana yakınım Nasıl bir şey bu Sultanım Bir yanda yalan bir yanda kırıklık, Gidiyorum sabahın nurunda Hayâle/hasret’e/doğruluğa, Hoşça/kal diyemiyorum Ne gidişine ne bakışına Ama görüşmek üzere Sonsuzluk sabahının nurunda. |