Anneler...
Evet anneler vefat edebilir..
Ama bizim içimizde yüreğimizde kotlanmiş anneler ölmez!
Biz farkında olmadan annelerimizi gizli bir şifre gibi...
Her hücremizin içinde taşırız!
Annemiz vefat etse de...
Bize verdiği..
Bize miras bıraktığı sistem ile...
Bize enerji vermeye devam eder!
Ben bunu yazarken! Ve siz bunu okurken!
Annelerimizin, bizlere miras bıraktıkları...
Yaşam santrali ürettiği enerjiyi kullandık!
Evet, ffarkında mısınız?
En karmaşık yapı!
İnsan vücudundaki yapı!
Hücre içindeki, anneden geçin genler...
En karmaşık ve ilginç olağan üstü bir yapı! Olanlarından biri!
Öyle ki, içimizde...
Kendine has DNAsı var!
Kendine özgü kişiliği var!
Kendisine has proteinleri var!
Hayat denilen bu yapıda!
Kendine özgü bir çalışma mekanizması...
Ve yaşam prensibi...
Büyük bir yaşam santrali var!
Hem enerji üretiyor!
Hem hücreyi ölümlerden koruyor!
Ve öyle ki, hayat boyu bölünüyor...
Yaşadıkça çoğalır!
Hücrelerimiz içinde dolaşır!
Vücudumuzun neresin de enerji lazım oluyor....
İşte, oraya gidiyor!
Hücre içinde sanki annemizmiş gibi çalışmaya...
Ve biz ölünceye kadar devam ediyor!
Ve her kadın o müthiş ölmeyen enerji santrelini çocuğuna armağan ediyor!
Bundan dolayı hayat enerjisi... Anneden çocuğa geçiyor!
Bu yüzdendir ki, geçmişimizi tarihi... Erkeğe değil, kadına...
Yani anneye bakar!
Analarımızın vücut DNA’sına!
O, DNA’nın nerelere gittiğine...
Kimlerden kimlere geçtiğine gösterir!
Yaşam enerjisinin haritasını bakarak, Kimiz?
Ye nereden geldik ögreniriz...
Ben bugün, yatağımda annemi düşünüyorum!
O, bir Bahar sabahı veda etti...
Annem, elimden bir su tanesi gibi kayıp gitti...
Annem benim vefat etti, ama ölmedi..
Çünkü, Yaşam formülü bende kaldı!
Dinçer Dayı