FIRTINA ÇİÇEĞİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Fırtına Çiçeği..........
Henüz yaşamının baharında ölümün bekleyişiyle hayat sürmeye çalışan bir genç kız..... Anlattığım bölüm bekleyiş zamanıdır.....Öncesinde deli dolu bir kızdı ama sonrasında herşeyini yitirmiş gibi hisseden ve ölümü bekleyen bir kız...Fırtına çiçeği........ Zemheri gece ayazlarında, Dualar beslerdi gam rüzgarlarında, Çocuklaşırdı çoğu rüyalarında, Koşardı her çiçeğin zamanında, Gülmek ne yaraşırdı, Toprağa sürgün yüzüne, Bazen oturur ağlardı yeşillerin koynunda, Bitmezdi, Bitenler kanasa da yapraklarında baharının, Bilirdi, bildiği acıtmazdı ki, Rüyaydı, sabahlara elbet uyanacaktı… Gözleri tutmazdı uzakları, Öte bir dünya vardı bakışlarında, Yaşlar mesken tutmuş yarınlarını… Bir penceresi vardı odasının, Baş ucunda yatağının, Uzanamazdı ama izlerdi, Dokunamazdı kızıl dağlarına, Görünmeyenler vardı buluştuklarında, Öylesine ferah sevmeler ruhunda , Papatya tacları erişemediği bulutlarında, İstedikleri sadece istediklerinde, İsteyen susmalar yorgun seraplarında, Büyütürdü umutlarını kelebeklerin kanatlarında, Olmayacaktı asla, susmayacaktı kahrı, Bela değil ecrindir yaradandan canına, İsyanı var ya yeterdi sabrına, tahtına… Bir gün sönecekti feri,güneşi, Selama erecekti nuru, ateşi, Bir ona değil ya, bilirdi damla nefesleri, Bir feryat yükselecekti ocağından, Delinecekti temiz bağırlar, Saf beyaz kumrular, Kırlangıç kalabalığı, çocukluğuna yoldaşlar, Acı yuttu hep pınarlarından, Saklı kaldı gününden, etrafından, İçindeki yangına ise ne çare, Görmezlik yeter mi yokluğa, Ve kopacak fırtına çiçeği, yaylasının yamacından… |
Çiçeğe dönüştü yüreğimizde
Açan
Kafesteki o kuşu özgür bırakmak ister!
Fırtınalı bir akşamda
Ya da gönül kuş olup, onu kafese kitler...
Fırtınanın akşamında
Ne zincirleri kırar,ne de kuş yuva kurar
Senin fıtınadan yaptığın
Gözlerin
Gönül hep yaralıdır,kuşu da kanat çırpar