..Bir Gül Bağışla Tapınağıma
ürkütecek kadar yaklaşamadığım için sana
yanağındaki beni hiç uçmayan bir sinek sanırdım seni sever gibi heceleyerek yerdim ekmeğimi korkaktım taze üç küfre çaldığım kazak boşluğumdaki kaysılar kadar belki cezaydı naylon üstünde kaymak testere bıçak ucu, kar yağsın kar yağmış sayarak attığımız kahkahalar seni hüznümün kütüğüne yazdım bir gül bağışla tapınağıma yokluğuna şirk koştum ve zamana bir gül bağışla tapınağıma ve şimdi yüzüme her sinek konduğunda onu ürkütmeyecek kadar uzak birini ararım bir gül bağışla tapınağıma.. |
yanağındaki beni hiç uçmayan bir sinek sanırdım "
takıldım kaldım...