Bilmesen'de Olur
Huzur denilen şey nasıl bir zıkkımdır ki,
Ömrümce arayıpta bulamadım Huzuru bulamayınca mutluluğumu, Kaf dağının ardına bıraktım Hoyratça kopardım Yüreğimin orta yerinden Umut çiçeğimi Örseleyip attım iyi niyetlerimi, Vefasızlık cehennemi’nin kor ateşine Bir daha yeşermesin diye, Sildim ömrümden bahar mevsimini Hayallerimi kuzey kutbunun soğuklarına, Ve en derin buz kitlesine gömdüm Kelamı uzatmak nafile, Kısacası ben yaşarken öldüm Ruhumun izzeti ikrama kalmadı mecali, Varlığım tüm ziyaretlere kapalı.. Ama bunu sen bilmesen de olur. Adnan Yıldız.. |
nasıl bir zıkkımdır ki ?
ömrümce arayıp ta bulamadım.
Huzuru bulamayınca mutluluğumu da,
kaf dağının ardına bıraktım."
baştan sona harika satırlar, herbiri buruk ve hüzün yüklenmiş,bir şiir konusuna hüzünü çok yakıştırırım.ama hüzünlerimiz sadece şiirde kalmalı, yoksa bu dünyayı kendimize zehir ederiz.oysa acısıyla tatlısıyla yaşamak herşeye rağmen çok güzel...
kutlarım severek okudum...