Karanlıklar çöküyordu, üstüme.
Soğuk ve sert esen rüzgârlı bir geceden, geçerken yine.
Yıldızlar titriyor, gökyüzünde,
Benim gibi üşüyen, yanlızlığa.
Gece sağır,
Gece kör kimsesizliğime.

Etraf da korkunç bir uğultu var.
Yuvada bir yavru.
Yapraklar ses verir, daldan düşer bir serçe.

Yüreğim bir hışım çarpar, peş peşe.
İçimde ürperti dolaşıyor, telaşlı.
Düşlerim ürperir, böler uykularımı.
Yitik sevdaların dönümündeyim, yine.

Ufuk çizgisi böler,
Yeryüzünden kızıl bulutları.
Bir umut daha doğar, sabahlarınan.
Bir Çınar daha yeşerir, baharlarınan.
Yine yaşam çoğalır, sevdalarınan.
Çığlık çığlığa sevdiğim, gelir.
Düşer gülüm aklıma..

Avazım çıktığınca, seni.
Çağır çağır, çağırırım.
Ölüm çıkar gider, aklımdan.
Denizler durulur, fırtına diner bir zaman.
Uçsuz bucaksız, yelken açtığım yoluna.
Ölüm hiç önemli değil, sevgilim.
Ölüm sensiz, hiç bir şey değil, canıma..
*
———-Haydar ATA—