4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1132
Okunma
Uzakta bir yol var tozlu dumanlı,
Seçilmez karanlık umuda bağlı.
Gecenin matemi çöker omzuna,
Bir selam sarkıtır geçen yolcusuna.
Yakınında yükselen simsiyah dağlar,
Şafağa varınca yeşili anlar.
Köpek havlaması, çıngırak sesi,
Çobanın vadiye vurur gölgesi.
Bütün canlı alem dalmış uykuya,
Yalnız kurnaz tilki inerken suya.
Onbeşinde bir ay doğar yavaştan,
Mehtabı gösterir Dünya’yı baştan.
Anlamaz çoğu kez gece yürüyen,
Gecenin bu sırrı nedendir diyen.
Bir sorsalar hikmetini İsra Yakub’a,
Neden gece yürüyensin bir anlatsana.
Gece sırdır, gece dosttur, gece yar,
Yakup Peygamber gibi bizi de saklar.
Uzakta bir yol var tozlu dumanlı,
Seçilmez karanlık umuda bağlı.
02.11.2004
Tayyip Sağ
(antoloji.com)
Cevap Yaz