71.
Yıktılar Gazze’yi, kalmadı taşı.
Sığınacak kovuk bulmadı başı. Hep birden izledi cümle gardaşı. Erlik meydanında kimse kalmamış. Kasap, koyun değil, çocuk kesiyor. İsterse gürlüyor ister esiyor. Gülzârı yanıyor, bülbül susuyor. Demek bağbanlıktan eser kalmamış. Yorgun ayakları akçe peşinde. Cananı inliyor kuyu dibinde. Kör olmuş kılıcı Arabın-Türkün de. Cihad zamanında cahid kalmamış. Kıyamettir kopar, mizan kurulur Kırat kırat sayıp haklar ödenir Gazze alıp geçer ümmet durulur. Bakar kefesinde ümit kalmamış. |