Bıldış Şiir doğdu
sözcükler içinde kaybolur
düşler birikir ellerinde bir cama buğu bir yüreğe dal olur şiir tutar şimdi buz kaplı yüreği içindeki yalazı beslerken seni eritir yollar düşer ırmaklar insan denen mecrası kayıp içinde denizler arayıp bir şiir çıkagelir derin dertlere gark olup tepeden seyreder gözlerin gelen onun ayak sesidir o gelince bırakıp tüm kederleri yayarsın ocaklar içine dumanı dönüşür mürekkebe akar odunun iç suyu ile harmanlı süte yazı denilir ona döşedikçe çizgileri ruhuna sarartır kendini okuyana kadar biri tozla bırakmış çehresini böyle doğar şiir aslında doğmuşken daha da önceleri bir okuyan değdiğinde ağlamaklı gülücükler kaplar evreni |
daha resim,
ben şiirim dedi
ben de teşekkür ettim.
sağlıcakla