Zihnimin duvarlarından dökülüyor kederim...
Hapsetmem mümkün değil,
Saklayamam ...
Bu kadar,acıyla baş edemedi bedenim...
Ağla gözlerim..
İnan ki bu hak senin...
Hiçbir şey yokluğun kadar acıtmadı canımı...
İçim sen diye sancırken,dışım sensizliğin sarmalında kayıp...
Biçareye döndüm...
Dön diyorum kalan gücümle,
Dön...
Kalbim acıyor, bitiyorum..
Ve bunu en çok sen biliyorsun...
Senden bir adım ötem yok..
Kaybolurum,
Gitmem...
Gidemem ki...
Özlemin akıyor damarlarımda ,o da canımı yakıyor...
Öfkeyle savurduğum sözlerin yankısı bir bir çarparken yüzüme...
Vebalini çekiyor gibiyim her bir hecenin...
Sen bilemezsin ki çektiğim bu acıyı,
Bilemezsin sensizliğin yetimliğini,kederini...
Ağlamaktan yorgun düştü gözlerim.
Yaş değil acı akıyor...
Sadece gözlerime bak,
Tanıdık geliyorsa halen sana bırak bin mislini çekeyim...
Ve kalbim...
Yetim kaldı.
Ağlasa kim duyacak...
Kanasa kim saracak...
Kim sevecek sen diye atarken onu...
Üstümde senin kokun varken,
Tükenmeden,
Mahvolmadan,
Ara bul beni...
Ben yokluğunda yolumu
bilmiyorum..! (YEP)🇹🇷,