Sözün Özü
Ömrü vurdum yerlere hayal gerçek gülerim
Fırtına gülüşlerim terkisinde karakış Ve alnıma kazınmış bozgun düşüncelerim Artık bir yol ayrımı gece ben ve yakarış Vurun havarileri toplayın dürzüleri Medeni puştlukları bir kenara atamam Namus para sermaye dalkavuk övgüleri Gözleriyle yaşayan gözsüze anlatamam Yalan niyâz aşk namaz nerde hadi be sende Beden ve organlarım kurşun gibi şer şerde Üfürürüm körükte baz çuval değirmende Sözün özü pişmanlık, şükür af yok mahşerde Ömer Ekinci Micingirt |