İKİ YALNIZ
Yine gün batıyor bir akşam üstü
Örtmek için yalnızlığımın üstünü Gökyüzü koyu gri renge bürünmüş Bir tek çoban yıldızı var yapayalnız Yer yüzünde yalnızlığımın tek ortağı. Aydınlatmaya çalışıyor gökyüzünü Belki de denizdeki şavkını görmeden Aydınlatamıyor içimdeki karanlıkları Yüreğimdeki yalnızlığımda kaybolmuş. Bir dert ortağı arıyorum gökyüzünde Biz koskoca evrende iki yapayalnız Gökteki çoban yıldızı yerdeki ise ben. Aramız uzak ancak duyuyoruz sızımızı Uzaklardan bile hissediyoruz acımızı Bizden başka duyan yok sancımızı Yitirmedik dostluğa olan inancımızı. Biraz sonra onun arkadaşları çıkıyor Yerlerini alıyorlar dört bir tarafında Gömüldüğüm karanlıklarda yapayalnızım. Kıskanıyorum seni çoban yıldızı kıskanıyor Gönlüm hüzün dolmuş yüreğim hep yanıyor Ağustos sıcağında bile yüreğim donuyor Güneş bile karanlıklarımı aydınlatamıyor. Yarın seni bekleyeceğim aynı yerde özlemle Yine yalnız gel benim gibi kader ortağım Gökteki yıldızım, gökteki yalnızım... A. Kadir YALDIZKAYA |
içten selam saygılarımla