Ne Güzel Kandırıyoruz Kendimizi
Ne güzel kandırıyoruz kendimizi
İnsanız diye... Laf ile yürütüyoruz hep gemileri İçimiz yanıyor sözümüzde Muhtaç bir ele bakarken meleğiz O eli tutarken yok tek bir elimiz... Ne güzel kandırıyoruz kendimizi Severken en riyakar tavrımızla seviyor Söverken en vahşi yanımızla sövüyoruz Gelmişe ve geçmişe... Dostlar sofrasında bağdaş kuruyor Bir dost sofradan kalktığında Arkasından konuşuyoruz Gerçek yüzümüzle... Ne güzel kandırıyoruz Öyle sanıyoruz Kanar insan Kanar yürek Ama kanmaz Tanrı... Ne güzel kandırıyoruz kendimizi Ne güzel İnsanız diye... Çağdaş DURMAZ |
imrenerek okuduğum hakikatli dizelerdi.
tebrikler ve saygılar sunuyorum...