Zümrüdü Anka Soyum
Bahtı kara hüzünlü yıllara hep dargınım
Öfkelidir yüreğim insanlara kırgınım Ne yazarsa yazsın bu kader felek yorgunum Zümrüd’ü Anka soyum, küllerimden doğarım Cihanda bu kadar ki soysuz cirit atarken Kötü söz dilde beyler , mazluma sert bakarken Gönülleri derinden yokluk hüzün sararken Zümrüd’ü Anka soyum küllerimden doğarım Hüzün yaşayanların sır dolu yokluğunda Hayallerle avunup, sancılı tokluğunda Ağlayan bir çift gözle sessizlik yaktığında Zümrüd’ü Anka soyum küllerimden doğarım Gül Hurigül’üm gönlüm sanki kuruyan toprak Sonbahar rüzgarlarında savrulan kuru yaprak Bu cihanda yoklukla varlık olmaz ekerek Zümrüd’ü Anka soyum küllerimden doğarım.mlk/09022024 |