GARDAŞ
Erzuruma vardım dumanlı dağlar.
Hasretini çektim yeşerir bağlar . Gardaş hasta olmuş sevenler ağlar. Dağlar duman duman halımız yaman. Dost olurmuş insana gurbet eller. Ömrünü burada geçirme derler. Derdimi bilmez acemi söylerler. Dekleme erimez dağların karı. Sabahın güneşi sanki doğmaz oldu. Kimsenin yüzü gardaştan gülmez oldu. Beklerdim bacımı oda gelmez oldu. Dağlar duman duman halımız yaman. BU ŞİİR ERZURUMDA HASTANEDE YATAN KARDEŞİM ÜZERİNE YAZILMIŞTIR.YILLARÖNCE,,, |