Vallahi AvunurumBaşıma kar yağarken kalbime cemre düştü Dondu sanki ellerim ne kor varsa üşüştü Manasız bir kurguyla vallahi avunurum Solan yeşil dalımdan bir yaprak daha düştü Çıkmaz sokak önümde gözümde yol daraldı Yalnızlık geceleri keder, diyar boşaldı Yığıldım cansız yere döner başım sağıma Yüzüm nasılda soldu çığ düştü dimağıma Özlem dolu duyguyla vallahi avunurum Beni böyle görseler kim uğrar otağıma Her şeyi kucaklayan özümden dal kırıldı Muson yağmuru gibi alnımdan ter boşaldı Saffet Kuramaz, 09.02.2024, Ankara |
Saygılarımla