SU MİSALİ ZAMAN
Su misali derler ya zamana.
Aynen de öyle bir şeymiş. Avuçlarımızda tuttuğumuz kum taneleri gibi. Nasıl da geçivermiş yıllar üzerimizden. Hangi ara yaşandı onca anılar. Hangi ara bitti onca yollar. Hangi ara geçti onca yıllar. Ne mevsimler yaşadık bu kadar senede. Ne baharlar ne kışlar gecti üzerimizden. Yoklukla geçti, Hasretle geçti çoğu. Bahar mevsimiydi kar yağıyordu yüreklerimize. Bahar mevsimiydi ama yaprak dökerdi dallarımız. Hep kış gelirdi yüreğimize. Ne yağmur eksik olurdu, Ne de kar. Her gece soğuk olurdu. Her hece boğuk olurdu. Bazen hafif bir sıcaklık gelirdi. Sam yelim olurdun. Isıtırdın. Sımsıkı sarardın tüm bedenimi, Kalbimden başlayıp. Ne yollar vardı aramızda. Aşılmaz, Bitmez, Tükenmez. Sevinç ile gelir, Yaşlarla dönerdi gözlerim bu yollarda. Kalbim cayır cayır. Bedenim buz keserek. Ne yollar vardı, Ne dağlar, Ne taşlar vardı. Yıllarca engel oldular sana ulaşmama. Kalplerimizi ayıramadılar ama bedenlerimizi hep hasrette bıraktılar. Yıllarca hasret kaldım sana. Kokuna, Sarılışına, Bakışına. Hasret günlerimiz bitti. Vuslat başladı. Kış bitti. Bahar başladı. Yalnızlık bitti. Beraberliğimiz başladı. 10.07.2022 23:20 |