Hüzün Gömlegi
Hüzün Gömlegi
Nasıl geçtin böyle, kasırga gibi anlamadım seni belalı ömrüm neden kurdun bana bunca tuzağı yelesi fırtına küheylan ömrüm. Umut yüklü çıktım her dem yoluna biter karanlıklar Ay doğar sandım özgürlük hayalleriydi beni ben eden onları da bana çok gördün ömrüm. Çok şey mi yaptım dik durmak ile büyük hayallere sarıldım diye reva mı ki beni her gün her gece hüzün gömlegini giydirip önce dar ağacına çekersin ömrüm. Bu İpe çekişler elbet bitecek ektiğim fidanlar mutlaka meyve verecek her bir yolun vardır illa ki sonu eğmedim ya yanlışa ben bu boynumu yetmez mi bu bana ey yalnız ömrüm ? Doğan Karaağaç |