ACİZ BİR ÇOCUK
Sizlere bir kitap sundum
Yalnızlığımı sorguladım 5 heceye dizdim, yedi meşalenin arasından geçtim, masmavi sokakların arasında dolaştım, Şayet kim olduğumu bulamadım Kızılay’da kızıl bir ambarda kendimle karşılaştım Bir yükü, bir mazlumu Ne acıydı o gördüğüm Hayalleri ölmüş küçük bir çocuk Derdi bana ne garipsin Oysa ben kendimce öz Kendimce saf idim Toplumdan uzaklaşmış yalnız yalnız duruyordu küçük çocuk İşte o an anladım Bir Sefa uğruna kalemi bırakmış Babasının göz yaşlarına tutunmuş Yaşama göz yummuş aciz bir çocuk… ~Ahval (29.01.2024) |
Tebrik ederim