Son VerenBir ölüm var kaçmak bir filimin sonu gerçek hep akılda hiç yakalanmayacağını düşünmek nefsi emmarenin virüsü mezar toprağa açılan bir hücre kefen bin günahı aklarmı! bir ölüm var zamanın sınırında her tad her keyif ölümle bir son sevdim sonunu hatırlamadan sevdim başını bitirmeden hayaldi bir tren yolunun biteviyesinde sevgim sonsuz nerede yansın bir tren garı katarıyla götürsün dökülsün geçtiği üzüm bağına ölümsüz sevgi bir gün öldü bir kurşun gibi taşıdı gönlüm yoruldu,giran olmadan yetiştirdim Finikenin bahçelerinde yemyeşil sevgi güllerini gaddar gençlik kopardı dalından meyvalarını ölüm bir gerçek geçmişi sararak gelen insanın kaderine son veren |