Kalabalıktan muamma hüsnasına
Denizdi bahanem, rüzgara yenilen saçların
Başıboş mavna karışır gecenin ıssızlığına
Keyf-i çakır küllerdi yanıp sönen
Oysa bilmez mavna dolusu hayali yüksüzlüğü
Pencerenin ardında gözü yaşlı deniz
Manasız gülüşler çürük düşlü geceler
Yurtsuz garib varmaya hüsn-ü âleme
Atar yemsiz oltayı mâl-i hülyânın bağrına
Ornu cima mahlasında başıboş vaadler
Sarmaz ola saf-ı ak ruhları
Bahri uldız sefasında keyf-i çakırın sigarası
Vakti vasıfsız kalem varır siyah aydınlığa
Ahval-i mübremim olmuş mâl-i hülyâ
Eşkar-ı bî-dil gibi ruhsar-ı açıp yâr
Es kenç alır zehr-i mehlikâ mürai handan
Döndürür genci telü zibendeye
Mübremi mâl-i hülyâ deryasında
Ne demeli boğulup giden câna
Uzatılmayan elden ne hayır
Ötede mütereddit gözlerle süzer gencî han
İhtimam ile inşâ edilen kalmaz yarına bî-dili han