YİRMİYEDİ OCAKİşte "27 OCAK " arifesindeyiz Seni bilmiyorum, ama ben ağlıyorum. Yalnızlığıma ortak olan bu odada; Koyu bir karanlık, bir sessizlik; Hıçkıran gözlerle sen varsın. Giden parmaklarımda,sükülense yüreğimdi. Yarın 27 OCAK ; Böyle gösterecek takvimler. Herkese sıradan gelen bir gün; Bize yine maziyi hatırlatacak. Gün boyu, evet gün boyu, Ellerini son kez sıktığımı; Dudaklarımdan istek dışı söylediklerimi; Gözyaşlarımı nasıl sakladığımı; Hepsini bir bir yaşayacağım yeniden. Belki sende, yaptıklarımı yapacaksın Belki de resmime son kez bakıp; Avuçlarında nefretle sıkıp, yırtacaksın; Dudaklarından beddualar yağdıracaksın. Ama ben 27 OCAK’TA Yeniden kahrolup ağlayacağım... Emin Barut_____27/1/1982 Arşiv |