Kar yağıyor şehrimin karanlıklarına,
ince ince süzülerek.
Karanlık derinleşiyor git gide,
kar eriyor üzülerek.
Kimse bilmese de içim üzülüyor.

Kar yağıyor şehrimin karanlıklarına,
ağlayamadıklarıma ağlıyor gibi erirken.
Kurumuş göz pınarlarıma kan birikmiş,
kar, su olup yola yürüyor,
akmasa da içim eriyor.

Kar yağıyor şehrimin karanlıklarına,
söyleyemediklerimi söylüyor gibi düşerken.
Cama değerken ince ince,
ses verirken çisil çisil.
Söylemese de dilim dönüyor.

Kar yağıyor şehrimin karanlıklarına,
kirlenmiş sular donuyor sonra,
gecenin soğuğu sindikçe karanlığa.
Buzlar bıçak gibi keskinleşiyor,
belli etmesem de içim donuyor.

Kar yağıyor şehrimin karanlıklarına,
Kimse bilmese de içim üzülüyor.
Akmasa da içim eriyor.
Söylemese de dilim dönüyor.
Belli etmesem de içim donuyor.
Kar yağıyor şehrimin karanlıklarına...