Yanmıştı bir şeylerYanmıştı bir şeyler yanmıştı dildeki sen Yanmıştı üşüyen toprak halsiz bedenlerin Kavuşma arzuları vardı bekleyen kadar Bekletenlerin günahındalar şimdi Ne söylense sözde kalan öğüt nağme Oluşturur yerini bulur daha çok yürek Kavrulur sağ kalmayı denemek çözüm Değil ki daha fazlası gerekli Derin meballerin yaşanmadığı Dünyanın fotoğrafını düşlerden çıkardım Çukurlara gömdüm bolcasını suladım Bir parçası yarım kaldı sığdıramadım Özgürlüğe koşanları durduramadım Üzerine iyiliğin tohumlarını döküp Küçük kız çocukların dileklerini tuttum Onların gülücükleri çok daha önemli İbrahim KANDAMAR 19.10.2012 |