şu gönlüm,hiç mi hiç laf söz dinlemiyordu,
git de son kere olsa bile Onu gör diyordu
oda inan ki,seni, hala seviyordur diyordu,
yolunuda hasret özlemle bekliyor diyordu,
kalbden kalbe yol vardır, unutma diyordu.

söyle sana kimse Onun gibi güldü mü diyordu,
Onun gibi de sevgi ve şefkatle baktı mı diyordu,
ayrılıktan Onu suçluyorsun,O çaresizdi,diyordu,
seven iyi günüm demez gider Onu bulur diyordu
vede kötü günüm demez gider onu bulur diyordu,

Bıktım senden eey söz dinlemez,uslanmaz dedimdi,
sen beni hiç dinlemeyecek,beni yakacaksın dedimdi,
daha fazla perişan,perme perişan edeceksin dedimdi,
gittiğimde beni azarlarsa ve beni aşağılarsa, dedimdi,
inan ki,seni hiç azarlamaz hiç de aşağılamaz diyordu,
deli gölüm,şuna inan kalpler karşılıklı git, gör diyordu .

ABDULKERİM KAYA.ESKİ ARŞİVİMDEN.15 01.024.ANKARA.