Kâğıtlarım silerken kalemin gözyaşını;
Mendilimde nedensiz akıl almaz susuzluk…
Hecelerim kaldırsın şiirin naaş’ını…
Biterken gözlerimde çıldıran uykusuzluk…

Mutluluktan ziyade efkâr dolu diyarım;
Caddelerde kol gezer sokakların delisi…
Bakmayın takvimlere, yüz yıllık ihtiyarım;
Fikrime demir atmış aklı noksan gemisi…

Ne vakit ‘gülmek’ desem firarda gülüşlerim;
Yarınlar kara bulut saklarken kirpiğinde…
Özgürlük savaşçısı, mahkûm olan düşlerim…
Silinmiştir varlığım hükümsüz kimliğimde…

Yıllar yılı okunmaz, kayıtsız anı mıdır?
Yeter artık dedikçe yüklenen hayalime…
Yüreğim gecekondu, yolgeçen hanı mıdır?
Şu yalancı parmaklar dokunurken elime…

Geçmişin imzasıdır yüzümdeki çizgiler;
Aynalar derme çatma yıkıldı, yıkılacak…
Notaya pusu kurar, dilimdeki ezgiler;
Gözü yaşlı güfteler, hicazla yakılacak…

‘Kâğıtlarım silerken kalemin gözyaşını;
Hecelerim kaldırsın şiirin naaş’ını’…

Ali ALTINLI – 15.01.2024
Saat: 11:42