KİMSE BİLMEZ VE İŞİTMEZ
Bir çığlık ki içimde, sessiz sedasız,
Kimse bilmez ve işitmez. Demir alıp limandan, gidiyorum vedasız, Kimse bilmez ve işitmez. Süslesem ne fayda dili, onlarca kelamla? Bir merhaba ile başlayan, biter bir selamla, Dünyada sürdüğüm ömür, bakiyken cezamla, Kimse bilmez ve işitmez. Sanıyorsun derdin en büyüğü bende, Gel bir bak, neler saklı bu bedende, Cebi olsa, emin ol gelirdi benimle kefende, Kimse bilmez ve işitmez. Tükenmez denilen kalem bile tükendi yazarken, Tükenmedi dertlerim, gençliğimin baharını yaşarken, Sıradağlar gibi seneler böyle birbiri ardına koşarken, Kimse bilmez ve işitmez. |