GÜLECEK BİR GÜN YÜZÜN
yalnızlıktan buz kestiğim
şu zemheri gecelerde tafra atsam sesimi duyabilir misin ? dokunabilir misin yorganıma ? üstümü örtebilir misin ? düşlerinden sığınak yapıp hayallerimi fayrap edebilir misin ? kim derdi ki ? yalnızlığın ebe değil sobe olduğunu her yara alanın öldüğünü kim derdi ki ? bu ağırdan alanların bir oyunu bu ahraz davrananların sorunu azını deli divane etse de mutlu eder çoğunu seçimlik değil benimkisi geçimlikte gönülsüz bir çift kale maçında yenişememek belki de yada istediği sonuca erişememek ama şunu kafana koy ömür kısa sevda uzun bugün olmasa yarın bu yıl olmasa gelecek yıl müsterih ol gülecek bir gün yüzün o kapattığın gözlerindeki yaşlar dinecek |