Bir başkadır bu şehirde gece.
bir şeyler akıp gider en kuytulara.
anlamsızlaşır hayat
uzaklaşırsın kendinden
yaşanılanların her biri olur bir bilmece…

bütün kapılar kapanır üzerine
yaralı bir kuş gibi
kıvrılırsın yüreğinin içine.


bütün yollar çıkmaz sokak olur
tüm ışıklar söndürülür
ellerin boşluğa uzanır
tutuğun el sadece kendi elindir.
yitik olursun
ardından lanet okunur


mevsimlerin teke düşer
yoktur baharın yazın
tümünün adı hazan olur
kimsesizliğin yaralarını deşer


yıldızların çekilir gökyüzünden
ay, ışığını saklar senden
zifiri karanlıklar damla damla alnına düşer
hayallerin ıslanır
kayıp düşersin dünyanın gözünden


bir başkadır bu şehirde gece
alınır elinden çocuk saflığındaki umutların
çalınır senden özlemle beklediğin yarınların
yorulursun, arar olursun ana kucağını
uzanırsın şefkatle bakan bir çift göze
ah! Zaman zaman
gark olursun iki çift söze


yutar insanı bu yedi tepe
dağılırsın yedi iklimli bu şehirde
fazlasıyla bedel ister yaşamışlıklarından
karanlığına çeker seni
hüzünleri sepe sepe


geçip giden dündür,
yine de seni çok seviyorum hey İstanbul
haydi geceyi söndür
çalıp söyleyelim,
gün bu günkü gündür



Çiğdem ÇİMEN