RİM
RÎM
Avucunda taş, sıkılı yumruklar var burda Çağlar aşmış, Muhammedî kulluklar var burda Bir lokma ekmek, kan görmüş çocuklar var burda Kim, nefes kesen; Ümmeti kan kesen kim Gözümün feri, rûhumun rûhudur, Rim. Nerede yolların; ışık yok sokakta, gecede Çiçeklerin solmuş; anne kokusu, nerede Nerede kırık beşik, cigliklar nerede Kim, nefes kesen; Ümmeti kan kesen kim Gözümün feri, rûhumun rûhudur, Rim Kundakta büyür, diz titreten Selahattinler Gülmeyi bilmezler, çelikten Selahattinler Rimde can ki; etten, kemikten Selahattinler Kim, nefes kesen; Ümmeti kan kesen kim Gözümün feri, rûhumun rûhudur, Rim İki metrelik bezdi, sardılar cân üşümez mi Yel esmis yanaklara, uzat elin, değmez mi Küpeymis tek, elinde kalan; ömrüm küsmez mi Kim, nefes kesen; Ümmeti kan kesen kim Gözümün feri, rûhumun rûhudur, Rim |