Vermeye Alıştır İki Elini
Geçen gün ömürden gidiyor gülüm
Sevgide cömert ol kasma kendini Nerede ne zaman gelecek ölüm Vermeye alıştır iki elini Hoşgörü sahibi olmak ne güzel Değer, bu uğurda ödenen bedel Daha gün gelmeden çökmeden ecel Evete alıştır tatlı dilini İnsandan geriye bir sözü kalır Kubbede sedası, avazı kalır Gönülde koyduğu bir izi kalır Sevgiye alıştır yüce gönlünü Sevilip sevmenin yok ki ederi Uzanan elleri çevirme geri Sevgini sunmada hiç olma cimri Dermeye alıştır gonca gülünü Sevgi bir ışıktır sürer hiç bitmez Tatlı dil konuşan kem söz işitmez Dostuna gül versen boşuna gitmez Vermeye alıştır iki elini İbrahim Taşdemir |