ALLAH-U EKBER DAĞI SEN DEĞİL?
İnlemekte, haykırmakta!
Suskun doksan bin şehit. Sen.. Allah-u Ekber dağı! Aldın Mehmet’lerimi, Asırlar geçse de dinmez, İçimizde yürek dağı.. Allah-u Ekber dağı! O gece biraz daha dirensen, Solmasa kınalı kuzular.. Olmazdı bağrımızı yakan acılar.. İzin verse kar, tipi, boran, Sabahı görebilse Mehmet, Doğu cephesi düşmeyecek, Dünya, ‘El mi yaman, Bey mi yaman’ görecek. Sömürgeciler, hadlerini bilecek.. Kabul olmadı dualar, Edilmemiş sayıldı beddualar, Allah-u Ekber dağında.. Yıkıldı binlerce yuvalar. Mahcup oldu Enver paşalar.. Çıkmadı mevziden Mehmet! “Komutanım emretmedi, Terk etmem siperi” dedi.. Burası toprağım, namusum, Vatanın en nadide parçası Sarıkamış’ım.. Allah-u Ekber dağı yurdum.. Şehadete durdular.. Dillerinde dualar.. Yüreklerinde imanlar.. Soğuktan bitap düşse de, Silahını elinden bırakmayan Yüzleri nurlular.. Vatan senin omzunda Ey Şehid!.. Yat, vatanın kucağında, Ey Şehid!.. Ruhun baba ocağında Ey Şehid!.. Emircan senin yolunda, Ey Şehid!.. Gönlümüz yaslı.. Gözlerimiz ıslak.. Allahu Ekber dağı sen değil, Turan’dır.. Türk’e hedef, son durak!.. 22.12.2020 Emir Şıktaş |