Kurt başlı sancakları çektiğimiz o günde
Kürşat’la kırk çerinin katıldığı düğünde
Beyler beyi seslensin yalın kılıç en önde,
Koç yiğitler yürüsün ellerinde al bayrak
Vatan olur ebedi şehit verince toprak.

Gemilerin dümeni kırılmalı batıya
Akdenizin gölünde kalmalılar yatıya
Zafer gelecek diye çıkmalılar çatıya,
Türküler söylesinler önlerinde al bayrak
Yiğitlerin yurdunda kutsaldır kara toprak.

Oğuzhan’dan beriye destanlar yazıyoruz
Cephede ölenlere çok mezar kazıyoruz
Haksız iş tutan varsa hepsine kızıyoruz,
İstiklal Marşı için gönderlerde al bayrak
Eğer sahip olursan bizim olur bu toprak.

Vatan denince önden Kızıl Elma yol alır
Gönlümüze heyecan güzel ülküler salır
Bizler bu yolda gitsek soyumuz baki kalır,
Vatana örtü olur üstümüzde al bayrak
Ta kıyamete kadar bize vatan bu toprak.

Vatanını seversen dağlarda güller biter
Bin bir çeşit güllerin dalında bülbül öter
Yeter demeli artık Doğanay’ım bu yeter,
Hürriyetimiz için dalgalansın al bayrak
Atalardan emanet mirastır bize toprak.

Kemal DOĞANAY