KARA KIŞ.Zor ısınmak sobada yanan meşede. Üşürler çocuklar yatarlar bir köşede. Donar sularımız sürahimizde şişede. Soğuğuyla insafsızdır zalim kara kış. Önüne çıkandan yoksulla fakiri sorar. Kapıyı kapatırsak gelir bacadan girer. Kar tipi yapar yorgan gibi bizleri sarar. Soğuğuyla insafsızdır zalim kara kış, Yoksullar bulamıyor odunları kömürü. Böyle geçiriyor fakirle yoksul ömrünü. Atkıyla kapatıyorlar kulaklarını yüzünü. Soğuğuyla insafsızdır zalim kara kış, Fehmi. Kastın senin kime yoksa ele güne mi. Rüzgâr eser soğuk gelip deler sinemi. Sana isyan ederler vapurların dümeni. Soğuğuyla insafsızdır zalim kara kış |