KURUR İMİŞ
Dost dostuna sırt dönünce
Güller bile kurur imiş Selam sabah kesilince Seller bile kurur imiş Gündüzüne güneş çağmaz Gecesine hilal doğmaz Bahçesine yağmur yağmaz Göller bile kurur imiş Nar çiçeği çaprağında Kökü gönül toprağında Renk açmazsa yaprağında Dallar bile kurur imiş Dinlemeyen dostu nidem Keser sözü bilmem neden Bil ki dostu dosttan eden Eller bile kurur imiş Köprüleri sert atınca Aradaki bağ kopunca Karşılıklı söz bitince Diller bile kurur imiş Ekşiyarın kalbi kırık Kimse bilmez içi buruk Coşkun akan nehri duruk Niller bile kurur imiş Rüstem Bingöl |