İncinme Gönül İncinme Ne incenenler var ..
Huzur arıyorken gönlümün semalarında
Düşerken üstüme rahmet damlaları ruhum ıslanmışcasına Ben kendimi arıyorum sanki kaldım bir boşlukta Geçen zaman geri gelmeyecek aklımsa gelecek rüzgarlarda Ya fırtına kopacak içimde savrulacak gönül oradan oraya Ya da bir liman rast gelecek akşam vakti ruhumun durgunluğuna.... Sonbaharın dökülen yaprakları olduk ilkbaharda . Açan çiçeklere inat vuslat hep içimizde yare . Meşakkatli bir yolculuğun edası var yüreğimin taa derinliklerinde. Sonra iyi ki diyorum iyi ki. Ana rahminden doğmuşum bu topraklarda .. |