KENDİMDEN VAZ GEÇTİM!..
düşlerim yorgun, hayallerimde çıkmaz sokak
aralık soğukları kapıma gelip dayanmışken penceremde serçeler merhamet, sevgi bekler sefil yalnızlık da pejmürdeliğimi görebilseler ey üşümüş kuşlar! kim saracak sıcacık beni de? İliklerime kadar üşütmüşüm, aciz tenim buz ne geceme, ne gündüzüme doğmayan güneş divanenin bıçak açmayan suskunlukları çılgın derecesinde alkole bağımlılığım bitirdi ardı ardına sönmeyen ağır nikotinli cigaram sanma halimin tek suçlusu benmişim gibi bakma?.. bu yürek en çetin yolları aşıp giderken gurbete gönlün derinliklerine sakladığım tek sendin o ayrılış anı yok mu gözlerimden hiç gitmeyen bir kelimecik döküldü dudaklardan ’’eyvallah’’ işte o gidişin bir daha dönüşü olmayan son duraktı !.. memleketimin özlem türküleri sızlatır yüreğimi bir de sen eklendin hasret, dertler halkasına görebildiğim yerlere zifiri karanlık çöktü, körüm karşımda duran fotoğrafına bile gölgeler düştü vefasız yâre karalar bağladım, yârdan koptum kendimden vaz geçtim, elde şişe mahzene koştum!.. Zafer Direniş ... |