Haydar Çavuş şehit düştü derede,
Bulunmadı cennet beden nerede?
Hep öndeydi hiç kalmadı geride,
Haydar Çavuş şehit düştü derede.

Yozgat vilayeti köyü Kababel,
Ağaçlık derede vurdu namert el,
Haydar Çavuş şehit düştü derede
Sanki Yunus(a.s.) oldu alıp gitti sel!

Birliğine tuzak kurdu İngiliz,
Küçük dere oldu sanki bir deniz,
Haydar Çavuş şehit düştü derede,
Vatan için mekân seçmez gideriz.

Kâh yırtık bir çarık, kâh yalın ayak,
Be gafil; dedemden de yedin dayak,
Haydar Çavuş şehit düştü derede.
Ölümüne atalarımıza uyak.

Sancak Çavuşu da esir olmuştu,
Haydar Çavuş sancağı da bulmuştu
Şehit düştü Haydar Çavuş derede
Sancak için derin suya dalmıştı.

Kurtardı sancağı arkadaşıyla,
Suda kaldı düşmanın atışıyla,
Haydar Çavuş şehit düştü derede,
Çıkamadı çaresiz kalışıyla!..

Canından da önemliydi sancağı,
Vatandı, devletti, namus, ocağı,
Şehit düştü Haydar Çavuş derede
Sarsın EŞREFÎ’nin seven kucağı.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)