Vilâyet Ankara, Yozgat Sancağı,
Güdülelmahacılı’dır bucağı,
Merhum Süleyman oğlu Kara Seyit
Anasının da biricik ocağı.

Kara Seyit kör karanlıkta kalktı,
Besmele çekip kuşağını taktı,
Yüzünü yıkadı köy pınarında
Varıp ahıra hayvanlara baktı.

Takıldı; Sarı Kıza, şaplak attı,
Yemleyerek hepsini rahatlattı,
Yeni ölmüştü hayat arkadaşı
Aç karnına bir sigarayı yaktı.

Yan taraftan bir tanış sesi duyar,
Sonra yavrusunun sesini duyar,
-Çorbanı yaptım, Seyit’im iç hadi
Bitirmeden kalkıp dışarı kayar.

Anası, yavrusu, eşini sayar,
Düşüncelerine veremez ayar,
-Soğutma çorbanı, Seyit’im hadi
Seyit, anasının sesine uyar.

Tarlayı, bahçeyi, kağnıyı bilir,
Kara Seyit bir dalar, bir irkilir,
Eşinin yeşil duvaklar içinde
Gelin gelişinin hayali gelir.

Hiç kimseye yan gözle de bakmazdı,
Hep önüne bakar, yoldan çıkmazdı,
Anadut, tırpanı, kağnıyı bilir
Sarı Kızın da canının sıkmazdı.

Ağustosun ilk günleridir henüz,
Hiç durmaz Seyit, demez gece gündüz,
Yeni başlamıştı ekin biçmeye
Köy bekçisi der: -Kalsın ekin, öküz…

Askerlik şubesinden geldi çağrı,
Tutuştu birden yine, yanık bağrı,
Toplamış meydana herkesi subay:
-Yurdun her yanında ağrı var ağrı!..

Aklı anası, kızında olsa da,
Ekini, bahçesi öyle kalsa da,
Emir ile Kayseri’ye koyulur
Gül anası dizlerine vursa da…

Samandere’de eğitim alındı,
Oradan Çanakkale’ye salındı,
İrkilmişti birden silah sesinden
Yer ile gök çığlıklarla çalındı.

Yara aldı Kara Seyit bacaktan,
Geçti bir bir nice ilden bucaktan,
Yıllar sonra terhis oldu Samsun’dan
Köyünde ana kız gitmiş ocaktan.

Koldan, bacaktan ve serden geçtiler,
Vatan için kandan suyu içtiler,
EŞREFÎ saf sular içmesi için
Gazi Kara Seyitleri seçtiler.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)