SEN
onuru ayaklar altında alınmış
bir aşkın inikasısın sen kopartmalıyım seni yüreğimin tümevarımından yığın, yığın hasretin düşse de dimağıma sarmamalıyım seni bir iplik gibi parmağıma sona ermeli artık bu tutsaklığım azlığım sona ermeli yaşananların izini sürerek gideceğim yönü belirlemeliyim gidişatın zikzak çizen sarmallarında başımı önüme eğmeden yürümeliyim profilimin gölgesi aydınlatmalı içimdeki karanlığı kararlığı afişe etmeliyim sen derin sevmelerden doğan uçurumumsun ya düşüp parçalanacağım dik bayırlarında ya kulak asmayıp yeni bir vetireye kulaç atacağım haberin olsun bundan sonra veresiye değil peşin satacağım ama bir şey var ne halt işlersem işleyeyim seni asla unutamayacağım |