Geldin Hiçsin Gidiyorsun Yine Hiç
Ellerin boş, gövde üryan sen busun
Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Karun olsan yokluk senin kâbusun Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Ervah-ı ezelde hayli dolaştın Bilinmedik kaç âlemden yol aştın Bir damladan bu dünyaya ulaştın Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Mağrurlandın mal edindin yurt tuttun Bunlar ile sen kendini uyuttun Darda tövbe ettin düz de unuttun Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Geldiğinde ne getirdin elin boş Gittiğinde ne götürdün elin boş Ne ibretlik ne yetirdin elin boş Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Avucuna alsan, güneşi ayı Düşün hele zapt eyledin dünyayı Ömür dediğinse, yüz yıllık sayı Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Emanet bir cana kim olur vasi Kendi benliğinde olma ha asi İyi de kötü de geçer İhlasî Geldin hiçsin gidiyorsun yine hiç Bekir Akbulut (Ozan İhlasi) 20.11.2023 |
Yazdığınız şiiri okudum
Var ile yok arası bir varmış bir yokmuş
Yaşamış amma sanki hiç yaşamamış gibi
Duygu dolu bir şiir olmuş
Resme baktım bende bir bağlama aşığı
Müzik tutkusu olarak bu şiiri
Beş kıta ile değerlendirip
Uzun hava olarak saz ile söze dökülürse tadından yenmez diyorum duygunuz daim olsun