Kimi ne göre kadın; evin bizmetcisi...
Yemek yapacak, çamaşır, bulaşık yikayacak, silip, süpürecek, çocuk doğuracak, ona bakıp büyütecek... gerektiğinde, yemeyecek, içmeyecektim bir köle gibi çalışacak...
Kimine göre kadin: Soğuk ve uzun kış gecelerinde,
bir döşek gibi yatağa serip...
Yatmak, zevk almak içindir...
Kimi der ki, kadın; içki sofrasında...
Yada hamamda sefa sırasında...
Eli, etekleri zilli bir köçek gibi
Oynatıp, eğlenmek içindir...
Kimi der ki, eksik etek...
Mutfakta hamur yoğurur...
peş peşe gereksiz yere çocuk doğurur...
Kaşık düşmanı...
Her kafadan bir ses...
Her ağızdan başka bir söz..
Kimi der ki, o benim ilk göz ağrım, ilk aşkım...
Kimi der ki, onun sevgisiyle dolu kalbim...
Onun için yanıyor bağrım...
Onsuz tutmuyor hiç bir yanım...
Kimi de der ki, onca yıldır kahrımı çekendir...
Onu mutlu etmek, en büyük emelimdir...
Kimi der ki, sırtımdaki vebalimdir...
Kimine göre ise kadin:
Ne bu...
Ne şu...
Ne öyle...
Ne böyle...
Ne döşek...
Ne köçek...
Ne hayal...
Ne vebal…
O benim, her şeyimdir der...
Elim, kolum,
bacağım...
Kalbimdeki, sevgi...
İçimdeki heyacan...
Can yoldaşım..
Sırdaşım...
Hayat arkadaşım...
Evimin direği..
Gönlümün sultanı...
Kalbimin sahibi...
Dayanağım...
Ruh ikizim... Benim hayat nefesim...
Benim yaşam seçimim...
Yüce Yaratanın bana armağanı...
Dinçer Dayı