Aşka dair ne var ise öldü..
raflarda aşk bitti
son aşk biletini aldı yüreğimden.. yine temmuzu böldük iki karşı yaka gibi Ağla yüreğim ağla basılmıyor kelimelerin özgeçmişi idare ediyoruz naylon faturayla sinesine çekildi nokta vürgül eksersiz yapıyor bir kaç organ gerisinde mola.. ufka bakmak seviyorum diye bilmek sadakat kelimesini anlayabilmek temmusa bir çiçek vermek katre katre ötesinden mor dudaklara karga kondu öpmek öpülmek zor iş bayım.. iç çekmek bitti... Gözlerin karnesi iyi değil sözlerin değeri sıvası dökük kerpiç duvar gibi Yinede içim kıpır kıpır güne soruyorum kendime defin edilen kalbimin neresindesin Aşk Ankara İstanbul arasında bir yerde hangi köftecid kıyılıyor... inçe inçe gram gram... eskiye uzandı parmaklarım.. gülmek istiyorum ya sevdiğime ya anama.. Demir en güçlü yerinden kırıldı kaldımı örs kaldımı çekiç şimdilik rica ediyorum sorma raftakini. aşka dair ne varsa öldü.. |
Saygılarımla. İçten şiirdi yaşayan ve ruhu olan duygularda.