İBRAHİM GÜRBÜZCANDuydum ki göçmüşsün bu fani dünyadan, Çocukluk günlerimiz geldi aklıma, Bahçeci Cımo’nun büyük bahçesi, Hükümet konağının önündeki havuz, Atlardık korkusuzca masmavi suya, Çocuk balık gibi yüzerdik, Kâhta sokaklarında kardeş kardeş gezerdik… Buluştuk yıllar sonra Mersin ilinde, Mekânımız Demirtaş mahallesiydi, Sen dolmuş durağında değnekçi, Ben 12 Eylül mağduru, Kenan Evren’in görevden aldığı Öğretmen, Ekmek kavgasında bakkal, Dükkân işlettim yıllarca… Yıllar sonra sılaya döndün, Kâhta Belediyesinde çalıştın, Emekliler arasına karıştın, Suçsuzluğum kanıtlandı mahkemede, Öğretmenliğe geri döndüm, Halk Eğitim ve Milli Eğitim Müdürlüğü yaptım, Yıllarca çalışıp ben de emekli oldum… Mersin Kâhta hasret giderdik telefonda, Yorumlar yazdın şiirlerime yazılarıma, Kek deyişini unutamam, Seni başımın üstünde uğurluyorum, Kâhta mezarlığında buluşma hayali kuruyorum... Her şey mazi ölüm gerçek, Güle güle kek… 23 ARALIK 2021 ERDEMLİ |