Denizin raksı
Denizin raksı
Denize düşmüş iki gölge sularda Kırıla düzele sihir aynasında haraketli Uzaklara bakıyor kadın çok uzaklara Adam kadına bakıyor çok yakından Sudaki gölgeler karışıyor birbirine Sevişiyor havasında dudak dudağa Yakında iki uzak iki suskun gölge Kadın ’akşam oluyor ’ dedi Adam ’seni seviyorum’ dedi Kadın gülümsedi ondan yana bakarak Durgun soğuk üzgün bir bakışla Adamın güleçliği sessiz hüzne burudu Çok konuşmuşlardı söz kalmamıştı Kadın ’dönelim mi’ dedi Adam yürüdü gitti ardına bakmadan Kadın oturdu kıyıya kıpırdamadan Serinlemişti hava güneş batmıştı Ufkun kızılında kaybolup gitti Dönecek miydi Şafak sökmesini mi bekleyecekti Gün ışıyınca yeniden bir doğuşa Yaşamak bir nefes Ölüm bir adım Coşkûnî |