BEN BÖYLEYİM A DOSTLAR!
Elimde kağıt, kalem yazarım dostlar...
Bilirim, kalemin gücüyle delinir postlar... Silinsin gönülden, kırgınlıklar... Silinsin o, paslar... Kalmasın, kalpte kötü duygular... Kalmasın kafada kötü düşünceler... Dilde, küfürlü sözcükler... Sonra kimsenin yüreği canı yanmasın... Birazcık kendimce deliyim... Birazcık hayata, kırgın ve doluyum... Çoğu zaman, insanlara göre, gel git akıllıyım... Hep şaşar sağım ve solum... Gönülden ararım, Yüce Yaratan’ın yolunu... Kimse beni Meczup bir deli sanmasın... Kimsenin yüreği canı yanmasın... Beyhude geçiyor bu ömür... Beyhude geçiyor arkasından zaman... Yorgundur hayat, bazı zaman... Vermiyor aman... Deli divaneyken halim çok yaman... Bu fani dünyaya kimse kanmasın aman... Kimsenin yüreği canı yanmasın Kızıp söylesem günah olur... Karşı gelsem hemen suç olur... Tahamül etmem belki söverim... Sonra verdiğim sözden nasıl dönerim... Kalbim sonra hesap sorar... Belki, usanır, sönerim... Haram sofrasına lokman banmasın... Kimsenin yüreği canı yanmasın... İşine gelince... Gönlünü hoş ettin, buldun bahane... Ahlakı unuttun oh ne şahane... Şeytan esir aldı ruhunu farkında değilmisim hala... Allah"dan korkmayan, insanlıktan utanmasın... Dikkat et! Kimsenin yüreği, canı yanmasın . Dinçer Dayı |
Dost kar yağdırmaz umduğumuz dağlara
döndürür benliğimizi yemyeşil bahçelere bağlara