Küs
Kaldırımlar’da yürüdüm akşam üstü.
Taşlar küs bastığım toprak küs. Lambalar yanmıyor eskisi gibi. Işıklar küs aydınlık küs. Düşündüm öyle kara kara. Ben nerde hata yaptım acaba. Bir ara sordum dört duvarlara. Aynada baktığım yüz küs. Gözlerimden iki damla yaş süzüldü. Hatıraları yokladım öyle üzgündü. Çömeldim bir kenara ışıklarım söndü. İçimde taşıdığım yüreğim küs. İlkindim bir’den kendim"den Tüylerim kalktı diken oldu yerinden. Öyle bir bağırmak geldi içimden. Çığlıklarım küs nefesim küs. Uzandım öyle yerime. Bir ara düştüm sandım derine. Sordum soruşturdum kaderime. Yazan kalem küs felek küs. Kalktım yaktım bir sigara. Çektim içime kara kara. Yaktı içimi bulamadım çare. Duman küs ateş küs. Yazan samsunlu garip yolcu🥀 12/11/2023 |
Bir şaire bacım sevmişse ancak bu kadar sevilebilir ancak bu kadar ifade eder içinde kalan duygularını...
Böyle güzel anlatılır aşk böyle güzel yaşanır... Şiir tadında muhteşem bir eser Ben okurken çok keyif aldım.