KENDİN BİLİRSİN
Ne ekmeksin ne aşsın
Ne de çocukluktan arkadaşsın Olsan olsan gözümde bir damla yaşsın Yani ağladığım kadar varsın Temelde değilsin ihtiyacım Sen sadece hissettiğim ufacık bir acım Yalnızlık başımdaki tacım Kendimden kimseye vereceğim yok haracım Nasıl geldiysem dünyaya hala öyleyim Ağlayarak açtım gözümü ve böyleyim Aramızda kalacaksa eğer bir sır söyleyeyim Halden anlamayan yari neyleyim Yoldaşımdır bir sigara ve iki bira Kapanır elbet açılan her yara Yazı dediğin doğuştan kara Gökkuşağın olurum dersen uğra bir ara |