Sonun başlangıçı
Her şeyden bir parça ile bütün olmaya çalışıyor.
Belki bir dost belki bir sevgiliden aldığı ilham ile kemâle ulaşmanın derdi. İnsanlık adına konuşmak istediği her vakit insanın kalmadığı kanısı beliriyor. Zaman geçiyor ve çehreler bir bir değisiyor. Bu günün var olanları belkide yarının yokluk savaşçıları. Bilmeden atıyor adımlarını. Umut ve hüznün vücut bulmuş hâli ile var kılıyor benliğini. Ulvi bir senâ ile çıkılan yol aslında her parçanın bütüne çalan tezahürü . Ömür yalnızlıkta son bulur. Oysa kalabalıklar senin türkünü söyler. Karanlık, bir savaş soğukluğunda belirir. Işık yakan bir münadi. Ve nidası bütün sahrayı ayağa kaldıran bir çırpınış... |